top of page
Foto van schrijverZasja Heijligers

Overgave, vertrouwen en je hart volgen- zonder te weten waar je uitkomt...das eng!!

De reis is begonnen !! De trein rolt met een rotvaart naar zijn bestemming en ik hang nog aan de stang van de dichtgaande deur met mijn volle koffers worstelend tegen de zwaartekracht en de wind om erin te komen ;)

Ahhhhhhh........Er hangen al posters in het theater met mijn hoofd erop, en de ticketlink is al klaar. Nu ik nog.

De tijd gaat sneller dan ik volgen kaan, ken je dat?

En dan toch gewoooon blijven ademhalen. Ontspannen.


Ja, de koffers zitten vol materiaal, liedjes, verhalen en rare ideeen. En de regisseur zie ik af en toe achter zijn oren krabbelen om zoveel chaos en ideeen. Sta ik daar uit volle overtuiging een abstract zwart gat te spelen op vette housemuziek, zie ik Friso kijken met een pokerface, en zegt hij dat hij het verhaal niet snapt .

Dan sta je even in je blote kont, hahaha. Opdracht om te oefenen met alle scenes te strippen en het kale verhaal te vertellen , staand in de huiskamer van vrienden.

Arch. Zwetend doe ik mijn verhaal in een paar huiskamers tussen de planten en pannen na de gezelligheid, en vraag of ze het verhaal snapten.

Een superleuke manier om op bezoek te gaan bij je vrienden!

Probeer het ook eens !

Dus alle gekkigheid is nu weg, boewahhhhh en de kern komt naar buiten.

Dat heb ik geweten.

Op zoek naar de kern verdween ik in een romantische huurtent op Vlieland bijna in het zwarte gat ! Op het strand kun je heerlijk schreeuwen en huilen tegen de golven en de meeuwen, daarna zwemmen in de zoute zee en je tranen afspoelen en jezelf troosten met een goddelijke cappuchino onder je tulpenparaplu in de regen.

Jaaaa en dan breekt de zon weer door, letterlijk en figuurlijk !

En ik koop voor het eerst in mijn lievelingsjuwelierswinkeltje op het eiland een ring met een zwarte steen ,die deze scene markeert. En ik ga fietsen naar de zon, waar je hem goed kunt zien zakken...aan de andere kant van het eiland, en ga in de ondergaande zon op een verlaten strand dat ik nog niet kende zitten met een flesje prosecco, tacochips en De Ring.

Ik proost op dit proces, en mezelf en de zee en de schoonheid van het leven en het schilderij waar ik even in zit nu.... Wow

Dan komt het schrijven op gang....

Wonderlijk die creatieve processen.

De tweede schrijfperiode is op Schiermonnikoog.

Ik word wakker met een kriebel in mijn buik, de laatste 2 zomerse dagen en ik zit in een huis tussen de muren van de stad, terwijl verderop de zee roept en de meeuwen zingen ??

Ik trek mijn rugzak uit het stof, klop mijn pop-up tentje af, pak de dikste slaapzak en een self inflatable matje, trek 4 lagen kleren aan , een handdoek schrijfspullen en telefoon en HOP in de trein. Joehoeeeee !!!! Ik voel me weer 18.


The journey is the goal, dus onderweg aan het werk, en de reis naar Schiermonnikoog is gelukkig lang.

Ik voel me intens gelukkig zo onderweg. Alleen de avond is lang en koud en pikdonker op de lege camping, maar er zijn restaurantjes en muntthee.

Fantastisch, in twee dagen even op schrijfvakantie !


Thuis werk ik me in het zweet om voor het eerst in mijn leven een projectplan te schrijven en een begroting om een fonds aan te vragen. Wat een PIEPklus !!

Na twee weken hoofdpijn, een boos innerlijk kind en een volwassene die ook naar drank begint te verlangen, is het kaar, en ontdek ik dat ik de kleine lettertjes niet goed heb gelezen.... TE LAAT!!!


ARCHHHHHHH

Dus..nu moet ik wel gaan crowdfunden.

Een mooi decor, kostuum, filmopnames, regisseur betalen, tecniek en licht, muziek op een cd, kost zoveel geld!!!

Dat is het volgende hoofdstuk.

En anders maar een kale try-out, in tl- licht, maar met gitaar, muziek en mijn verhaal, en alle tickets verkopen om de regisseur te betalen.

Hmmm.....klinkt ook best goed..

Wat zou jij doen ?


Je dromen volgen, of ze nu zwart wit zijn of kleur, dat is de deur.




9 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

コメント


bottom of page